Nieuwe website

Beste bezoeker

Zo’n 17 jaar geleden startte ik mijn website ‘de blauwe diender’
Door de jaren heen is daar zoveel op gepubliceerd dat het een onoverzichtelijk geheel is geworden. Het wordt derhalve tijd voor iets nieuws.

Onze zoon Ronald heeft, ondanks zijn beperkte tijd en gelegenheid, tijd en ruimte gevonden om een nieuwe website voor mij te bouwen. Ben hartstikke blij met het resultaat en Ronald natuurlijk zeer dankbaar voor zijn bijdrage.
In 2012, na 43 dienstjaren, ging ik met pensioen en in 2017 stopte ik mijn activiteiten als ambassadeur van het beroep en die van Voortrekker van Stichting Beroepseer.

Na enkele boeken over de beleving van het beroep te hebben gepubliceerd ging ik mij steeds meer toeleggen op het schrijven van proza/poëzie. Vorig jaar, in februari, kwam mijn eerste bundel uit (Dichterbij het leven en de dood). Deze is intussen uitverkocht en vorige week zag mijn tweede bundel het daglicht (Tekenen aan de hemel en op aarde).
Mijn nieuwe website draagt derhalve de toepasselijke titel;
‘Dichter bij het leven’
Op de nieuwe site zal ik uitsluitend mijn poëzie/proza plaatsen, publicaties, recensies en de besteloptie plaatsen, zodat het een overzichtelijke en gebruikersvriendelijke site zal zijn. De komende tijd zal ik nog een aantal belangrijke aanvullingen plaatsen.
Via deze weg heet ik jullie van harte welkom op mijn nieuw platform.

Ben je geïnteresseerd in de bundel en wil je een of meer exemplaren bestellen? Onder de knop ‘Bestellen’ staat alle informatie.

Lelijk eendje?

Lelijk eendje?

verscholen tussen het groen
ontstaat er een verhaal
over een verdwenen eend

hoe je het wendt of keert
ooit was dit een gewild
en geliefd object

het kwam overal terecht
zolang er zich maar iemand
om bekommerde

opeens was er die stilte
geen gewaggel meer
in de straat

wat was er aan de hand
met die verdwenen
kwakende eend

totdat opeens iemand
zich verschrikt afvroeg:
waar is mijn lelijk eendje?

Tekst: © Jacques Smeets (17-05-23)

Foto: © Henk Oijen (Stein)

Artistieke ontwikkeling van twee broers

Het geeft een ongelooflijk mooi gevoel als je in staat blijkt om kunstvormen als schilderijen, beelden, foto’s en andere zaken, zoals gebeurtenissen, evenementen, politiek, uit mijn ervaring als politieman, mijn jarenlange beroep als politieman, mijn reeds meer dan 50 jaar durende relatie met mijn lief, familie, de natuur, leven en dood etc. te combineren met zelfgeschreven poëzie.

Nog mooier is het als je dit kan doen met schilderwerk van je naaste familielid, in dit geval met broer Alfons. Hij wist mij al jaren geleden te raken met zijn werk en toen ik rond 2005 ideeën kreeg om een boek te gaan schrijven over de beleving van mijn politieberoep, dook ik in zijn archief schilderwerken. De eerste combinaties schilderij/poëzie waren geboren.

Intussen ben ik 4 boeken en een poëziebundel verder en nog steeds schrijf ik af en toe een gedicht bij een van zijn werken.
In 2017 kregen wij allebei, bijna gelijktijdig, te maken met een ernstige aanslag op onze gezondheid en daarmee op ons leven. Wonderwel gelukte het ons allebei om weer te herstellen.
Alfons stopte een aantal jaar met zijn creatieve uitspattingen. Ik niet, mijn aandacht ging steeds meer uit naar poëzie en die leidde begin van dit jaar (2022) tot de bundel ‘Dichterbij het Leven en de dood’.
Alfons liep een aantal maanden geleden tijdens zijn dagelijkse wandelingen bijna letterlijk tegen een hele bijzondere locatie, waar hij een nieuw, schitterend atelier, kon en mocht inrichten (Hoeve Blankenberg te Wijlre). Binnen no time begon hij opnieuw te schilderen, verkoopt ook weer schilderijen en heeft zich als een herboren kunstenaar nieuw levenslust ingeblazen. Schitterende nieuwe werken zijn het gevolg. Hij is in de regel op vrijdag, zaterdag en zondag een aantal uren in de middag in zijn atelier.

Bezoekers van de kleine horeca van hoeve Blankenberg kunnen desgewenst een kijkje nemen, vragen stellen aan de kunstenaar en werken van hem bewonderen.

Mijn gedichtenbundel ligt daar ook ter inzage. Te bevragen bij de uitbaatster Lilian. In de bundel zijn 9 schilderijen van Alfons opgenomen, allemaal door mij voorzien van een passend gedicht.
Drie combinaties uit de bundel zie je hier op foto. Mocht je nu al interesse hebben in de bundel, dan kan deze bij mij worden besteld via deze link. ( https://deblauwediender.nl/bestellen-dichterbij-het…/). Hij wordt in eigen beheer uitgegeven (de voorraad is beperkt) en hij is nog te koop bij boekhandel Krings te Sittard.

Verwondering

Beeldhouwer Cel  Lemmens uit Spaubeek heeft in juni 2022 9 andere kunstenaars een schitterende plek in zijn privétuin gegund, om daar hun diverse werken te tonen, muziek te laten klinken (Ruud Verhoeven uit Gulpen en Jacques de accordeonist), mensen zich door een tekenaar (Terence Huang /Oey) te laten portretteren of getuige te zijn van het ontstaan van keramiek uit de pit-fire (oven) door keramist John Willems uit Stein. De diversiteit van de werken van de kunstenaars is wel te zien in de werken die ik hierbij heb geplaatst.
De organisatie was in handen van Cel Lemmens en Roland Willems.
De afsluitende dag werd voor ons kunstenaars, maar zeker ook door de talrijke bezoekers een onvergetelijke dag door de prachtige luisterliedjes, die door Ruud Verhoeven op weg werden gestuurd naar de luisteraars en de kunstwerken. Ik heb een paar gedichten geschreven, o.a. bij de vernissage van de expositie, bij diverse  kunstwerken en bij het aansteken van de oven
Dichter bij de kunst kun je waarschijnlijk niet komen. Het werd een feest van verwondering, op velerlei gebied.

De foto’s zijn allemaal onder verantwoordelijkheid van Cel Lemmens en Roland Willems gemaakt.

Hier is het gedicht dat ik schreef bij de opening.

Verwondering

Verwonderd loop ik hier rond
in een tuin vol met kunst
ontstaan vanuit een gedachte
uit naïviteit zou je kunnen zeggen
immers zo ontstaat ware kunst

Verbaasd aanschouw ik de
resultaten van gebalde energie
uit water, vuur, aarde en lucht
de zon werpt zijn avondlijke
warme stralen over de beelden

Geraakt door ware moederliefde
uit graniet en marmer gehouwen
teder sluit de moeder haar kind
in de zorgzame en liefdevolle armen
beschermend tot aan de dood

Vervuld van zoveel schoonheid
eerlijk en zonder schroom getoond
staand op een sokkel of gewoon
luierend op het gras of op tafel
ik zoek naar de juiste woorden

Tevreden wandel ik door de tuin
blij dat ik hier mag zijn en
woorden mag uitspreken over
zoveel oogstrelende kunst
de zon raakt de einder aan

Genoegzaam zie ik de kunstenaars
trots tonen zij hun creaties
aan de bezoekers van de expositie
ik vind nieuwe woorden en
val stil van verwondering.

Tekst: © Jacques Smeets 2022

Recensie: Vlucht uit Montaillou

Vlucht uit Montaillou (Ton van Reen)

Als ik het tafereel op de cover van deze roman op m’n gemak in me opneem en ik zie een bruine beer op z’n dooie gemak in het weiland net buiten het dorp rondstruinen, zou ik zomaar door de schrijver op het verkeerde been kunnen worden gezet. Gaat het over een beer die uitgebroken is en wegvlucht van het dorp waar hij als circusbeer zijn bestaan had? Of vluchten de mensen uit het dorp misschien voor de dreigende aanval van een wilde beer?

Dan lees ik de eerste woorden uit het voorwoord: ‘De beer, die zichzelf koesterde met de naam Napoleon, trok een fles wijn open en pakte het boek Het Schuim der dagen van Boris Vian. Napoleon, de beer, verwondert zich over het feit dat hij al na een paar regels teruggebracht wordt naar de mooiste tijd van zijn leven. Zijn kindertijd, die vol was van de hunkering naar volwassenheid’.

Ik raak in totale verwarring. Is dit een sprookje of een fantasieverhaal? Ik heb op de cover toch echt ‘roman’ zien staan. Al verder lezende vervagen al mijn vermoedens en verwachtingen en raak ik volledig in de ban van een geweldig verhaal over de Franse schrijver Boris Vian, Hij brengt middels zijn pen niet alleen een beer en de personages uit het verhaal tot leven, maar laat deze beer als de nieuwe keizer Napoleon van Frankrijk furore maken. Op het Panthéon, de begraafplaats voor beroemdheden, waar Vian reeds lange tijd aan gene zijde verblijft heeft hij ontmoetingen met schrijvers, zangers, filmsterren en andere helden uit de geschiedenis. Boris schrijft zijn hoofdstukken op een terras van café La Coupole en wordt uiteindelijk geconfronteerd met de personages in het verhaal als levende wezens.

Wanneer ik aan het eind van het boek ben aangeland, begrijp ik pas goed wat de laatste regel van het voorwoord betekent: ‘Hij las door en verdwaalde verder in een tekst vol wonderen die, zin na zin, ontspoorden naar absurditeiten die toch volledig geloofwaardig waren.’

Deze roman van Ton van Reen vind ik een geweldig boek omdat het van begin tot eind vol verrassingen zit. Een echte aanrader voor mensen die zich graag laten meeslepen over de scheidslijn van leven en dood, van werkelijkheid en fantasie. De veelzijdigheid, of misschien beter gezegd de grenzeloosheid van deze schrijver laat zien waarom hij in zijn auteursleven al bijna 90 boeken heeft geschreven en uitgebracht en dat zijn hoofd nog vol zit met materiaal voor meer boeiende verhalen. Ik heb het voorrecht hem persoonlijk te kennen en als wij elkaar ontmoeten vertelt hij over de verhalen die hij nog graag wil schrijven, alvorens hij het tijdelijke voor het eeuwige zal verwisselen. Maar, wie weet, ontmoet hij dan al die beroemdheden uit dit boek.

Vlucht uit Montaillou
Auteur: Ton van Reen

Nederlands
Paperback
EAN: 9789062655045
438 pagina’s

Jacques Smeets, Elsloo

De bundel is uit!

De bundel is uit!
Hier is hij dan eindelijk. Mijn eerste gedichtenbundel, ‘Dichterbij het leven en de dood’.
Het was een heel mooi proces op weg naar deze nieuwe mijlpaal in mijn tweede leven als auteur, nadat ik eerst 43 jaar werkzaam ben geweest als politieman. Het schrijven van boeken en poëzie is natuurlijk heel iets anders dan van een proces-verbaal. Bij het schrijven van processen-verbaal diende ik mij te houden aan wetten, regels en feiten en omstandigheden. Bij verhalen en poëzie mocht ik mij volledig richten op inspiratie, creativiteit en emotie.

Vanaf 2007 heb ik vijf boeken gemaakt. In deze bundel met (beschouwende) gedichten probeer ik te laten zien hoe veelzijdig het leven van de mens binnen de samenleving kan zijn, maar ook hoe veelzijdig de mens zélf is in relatie tot wat er in zijn of haar leven en dat van de omgeving gebeurt. Vandaar dat ik divers fotomateriaal heb gebruikt, o.a. van kunstenaars, omdat zij ook altijd handelen vanuit inspiratie, creativiteit en emotie. In die zin zie je in mijn gedichten vaak een persoonlijke beschrijving van feiten en probeer ik ook tegelijkertijd daarin de diepgang te tonen.

Mocht je graag een gesigneerd exemplaar met een persoonlijke noot van mij ontvangen, dan kan dat. Je kan mij dan een persoonlijk bericht sturen via FB, LinkedIn of via mijn e-mailadres: jacquessmeets@gmail.com.
€ 19,75 incl. verzendkosten.
Mocht je binnen een straal van 25 km wonen en je er prijs op stelt dat ik de bundel persoonlijk kom overhandigen, dan is dat mogelijk.
Kortom: ik ben apetrots op het resultaat en vooral op het voorwoord van schrijfster Lulu Wang.

Met dank aan Hans F. Marijnissen (vormgeving), Lulu Wang (voorwoord), Ronald Smeets (foto’s) en Uitgeverij Schrijverspunt.

Coronadans

Coronadans

Wat staat ons te wachten,
is het een kwestie van tijd
of van nieuwe maatregelen?
wordt alles anders dan wij dachten
hoe gaat het nu verder
hier en daar zie je al tekenen

Zijn het tekenen uit de hemel
of laten wij ons horen en zien
zo luid dat horen en zien ons vergaat?
Corona houdt zich niet aan regels
het virus nestelt zich aan de voeten
en gaat met ons aan de haal

In de kern ligt altijd de oplossing
voor alles wat ons verdeelt
wij maken onze geleerde passen
wij dansen met z’n allen in een kring
Corona volgt ons op de voet
laat ons niet meer met rust
probeert ons telkens te verrassen

De een steekt zijn armen in de lucht
voelt zich vrij en onbevangen
de ander houdt ze strak naar beneden
voelt zich gevangen in een klucht
de politiek wikt en weegt
kijk naar de mens en het virus
en lijkt op zichzelf tevreden

Maar zoals het altijd gaat bij ontij
er zal altijd weer iets gebeuren
waardoor het tij zich keert
ergens is er een broedei
de mens danst er zolang omheen
totdat hij uitgeput raakt
en zich tenslotte overgeeft

Tekst: © Jacques Smeets
Foto en kunstwerk: © John Willems Stein

World trip of a painting

The year is 1994.

My brother Alfons, a painter from the South Limburg village of Elsloo, rummages through his photo material that he has collected during his painter’s life until then. He is looking for a motif for a new painting to be made. His eye falls on a black and white photo and a color photo of Huize De Koekamp in Oud-Geleen. The black and white photo was taken many years ago by his father, he took the color photo himself.

Alfons imagines himself back in time when his father regularly talked about Huize De Koekamp. how he lived there with his parents in the coach house and that he was pampered by Lady Haan. Grandpa Smeets worked at Huize De Koekamp as a kind of handyman. He was a contractor by trade and knew how to maintain such a large building. The lady, who lived in the building from 1902, was childless and spoiled the contractor’s son as if it were her own. She was so fond of the boy back then that she decided one day to donate his father, the contractor, a piece of land on Bergstraat of about 2000 m2 and a sum of money. The property was only a few hundred meters away from De Koekamp.With that money he had to build a house on that plot and their child would later inherit house and land. This happened and the house at Bergstraat 6 in Oud-Geleen became a fact. Father married Mia Stevens and that resulted in a complete eleven of children.

Alfons was born as the fourth child in that house behind the railway. He regularly visited Huize De Koekamp and gazed at the beautiful paneling and many rooms and corridors. He decides to use the two photos to make a painting of Huize De Koekamp. He muses on the harsh winter of 1963 and decides to incorporate it into the painting. The snow has cleared the field, after weeks of covering the landscape with a white sheet. The tops of the trees show that they had to bear the heavy snow for a long time. They humbly bend forward, before turning straight back to the approaching spring sun after a while.
The painting has been part of his collection for a number of years and moves to his new studio / gallery in Valkenburg a / d Geul, Art Gallery AS. There it will be given a prominent place on one of the many walls in the beautiful and especially large building in the tourist town.

In 1996 a visitor enters his gallery and buys the painting. He says that it is intended as a gift for a woman who lives in New York, but originally comes from Geleen and knows Huize De Koekamp well. That person is celebrating their 40th anniversary in New York and such an occasion should of course be a very appropriate gift, said the buyer. The man then personally takes the painting to New York. There it is admired by the woman for years. The painting fills her with emotions. Then she dies and Alfons learns from the first buyer that the painting is returning to the Netherlands. The son of the original purchaser receives it as a gift and in that house it is also received and cherished with open arms. At some point, a couple visits that son. They do not hide how beautiful they think the painting is. The owner decides to give the work to this couple as a present on the occasion of their wedding.

A few years later, the generous donor of the painting suddenly dies. The couple is deeply impressed by this and because of those emotions they no longer want the painting at home. It reminds them too much of the deceased. They had heard from the giver that the maker of the painting was open to an exchange of his sold paintings. On the back of the painting they find a business card of Alfons with his name and telephone number. However, the latter appears to be the old number from Elsloo. They search for Alfons Smeets via Google and there they find his website with the current address and telephone number. Contact is quickly made and Alfons does what he has been doing for years. The canvas is exchanged for a painting of your choice. It will be a tulip field. Everyone is happy and delighted.

We arrived in the year 2010, 16 years after Alfons let his brushes and paint do the work on the canvas. The painting is again on the wall at Alfons. The world tour, which started in 1996, ended via New York and various places in the Netherlands with its maker in Valkenburg a / d Geul. The painter does not have to travel the world to be there. For years it was viewed, admired and loved with great attention and nostalgia. It was bought, given away twice as a gift on special occasions, mourned for the death of one of the generous donors, and eventually exchanged for a tulip field.

In 2015, it still finds peace on the wall of its originator, but now in its new residence in Schin op Geul. There it waits quietly for a new admirer. Who knows, it will be a new Oud-Gelener, living on the waves of bygone times and nostalgia? Or just with someone who can bring his own emotions to life?

In any case, the painting Huize De koekamp has returned to its roots.

Text: © 2015 Jacques Smeets

Painting: © Alfons Smeets

 

 

Poëzie in de Heuvel Galerie Eindhoven

Een regenachtige zondag in oktober.

In de Heuvel te Eindhoven heeft de Poëzieclub Eindhoven zijn podium mogen inrichten voor een, vanwege coronamaatregelen, beperkt aantal dichters en toehoorders. De ruimte waar voorheen DIDI was ondergebracht, houdt VDLART een schitterende expositie ‘100 Jaar schilderkunst in Eindhoven’ t/m 31 december 2020.

Voorzitter/dichter Hans F. Marijnissen van de Poëzieclub leidde op betrokken wijze deze bijzondere middag. Vanwege de corona maatregelen mochten slechts 30 personen aanwezig zijn. Het select gezelschap bestond uit voornamelijk dichters en een aantal geïnteresseerde toehoorders. Ik mocht er een viertal gedichten voordragen.

Continue reading