Het is er dan toch van gekomen. Verdachte Jos Brech in de zaak Nicky Verstappen doorbrak na 22 jaar het stilzwijgen.
Samen met zijn advocaat werd een video opgenomen waarin hij, na twee jaar in voorarrest te hebben gezeten, een verklaring aflegde over zijn contact met de reeds overleden Nicky Verstappen.
In die twee jaar is hij herhaalde keren verhoord door tactische rechercheurs. Als oud-politieman met zo’n 12 jaar recherche ervaring weet ik natuurlijk wel hoe zo’n verklaring verloopt. Alhoewel? Ik heb in al die jaren nooit een verhoor gedaan waarbij een advocaat aanwezig was. De laatste verhoren deed ik in 2006. Daarna veranderde ik van functie waardoor ik geen onderzoeken meer draaide en dus ook geen verhoren meer afnam. Ik ging in 2012 met pensioen en rond die tijd vonden veranderingen plaats over de manier waarop verhoren moesten worden gedaan (minimaal door twee opgeleide rechercheurs, met video- en audio-opnamen en in het bijzijn van een advocaat).
Continue reading
Website
Op zoek naar eenheid
hoog in de ijle lucht
tussen verwaaide wolken
op weg naar verlichting
chaos in de groep
nog geen eenheid
is iedereen erbij?
de vogels zijn happy
vrij om te vliegen
waar ze het liefst zijn
storm verstoorde de vlucht
leidde even tot chaos
hergroeperen is aan de orde
kon de mens dat maar
zo naar elkaar omzien
zich samenpakken na onrust
een virus is maar een virus
zoekt zijn toevlucht bij de mens
zonder aanzien des persoon
deskundigen staan in de rij
om ons bij te staan in deze chaos
de mens is ongehoorzaam
wat er ook wordt bedacht
hoe lang er wordt overlegd
de mens vindt niet de rust
de vogels schikken zich
als vanzelfsprekend in de groep
communiceren als vogels
zij vinden hun weg vanzelf
de mens is constant op zoek
naar een hechte eenheid
wat voor deze vlucht vogels
hartstikke natuurlijk is
blijkt voor de mens ondoenlijk
Foto: © 2020Ruud Verhoeven Gulpen
Tekst: © 2020Jacques Smeets
De zaak Ronald V.
Dit boek van Jim de Koning beschrijft de gebeurtenissen voor, tijdens en na het moment dat politieagent Ronald V. in de uitoefening van zijn beroep, het dienstpistool trok, een schot loste en daarbij de bijrijder in een vluchtauto verwondde. Het beschrijft verder de aanloop naar een rechtszaak, welke tegen hem was aangespannen door de gewond geraakte bijrijder, de veroordeling tot 2 jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf en het hoger beroep. Daar oordeelde het Gerechtshof dat Ronald V. uit noodweer had gehandeld en dat hij ontslagen werd van rechtsvervolging.
Dat klinkt allemaal erg zakelijk. Enerzijds gaat dit boek ook over de zakelijke, technische en juridische gang van zaken rondom deze zaak. Anderzijds heeft de auteur, na diverse uitgebreide contacten met Ronald V. kans gezien om de emotionele beleving van deze omvangrijke gebeurtenis op een zeer indringende en soms op een ontroerende manier in dit bijzonder goed geschreven boek onder woorden te brengen.
Continue reading
Adieu!
Sinds de komst van Covid-19, oftewel het Coronavirus, wordt er steeds vaker en meer gediscussieerd over leven en dood of over eenzaamheid en depressiviteit onder de ouderen in onze samenleving. Willen deze mensen nog vol overtuiging een tijdje verder leven of kijken zij hartstochtelijk uit naar de verlossende dood?
Continue reading
Corona! Tijd om te resetten.
Het is serieus crisis op de wereld. De mens wordt bedreigd in zijn bestaan. Corona is de naam die door de mens schuldig wordt bevonden aan de ontstane ellende. Immers, het virus doodt mensen, maakt ze ziek, onzeker en angstig. Maar, het zorgt ook voor een enorme staak in het wiel dat economie heet.
EU- Parlementslid thuis op bezoek
Eind oktober 2019 werd ik door Tweede Kamerlid Chris van Dam (CDA) uitgedaagd om ’n keer een dag in Brussel op te trekken met Europarlementariër Jeroen Lenaers uit Weert (CDA) om zodoende een inkijkje te krijgen in de werkzaamheden van deze politicus. Aanleiding voor Chris van Dam was een min of meer kritisch bericht over het EU-parlement dat ik op LinkedIn had geplaatst.
Het Kamerlid van Dam zorgde voor het eerste contact en vervolgens werd e.e.a gecommuniceerd met een persoonlijk medewerker van Jeroen Lenaers. Er werd een mogelijke datum geprikt voor dat bezoek in Brussel. Een LinkedIn contact wilde ook graag mee naar Brussel. Ook dat werd geregeld. Wij moesten echter voor een definitieve afspraak wachten op informatie over invulling van die dag totdat de agenda bekend was. Er waren immers verkiezingen geweest en er moest nog een nieuw parlement worden samengesteld. Na dit bericht ontvingen wij echter geen informatie meer.
Ik zal hier verder niet uitweiden over wat er is gebeurd, maar feit is wel dat ik ongeveer een week geleden werd gebeld door Jeroen Lenaers. Om de kwestie uit te spreken wilde hij graag bij mij thuis op bezoek komen. Voor mij was daartoe geen enkel beletsel en zo kwam het dat deze Europarlementariër bij ons aan tafel zat.
Het werd een open en oprecht mooie ontmoeting en gesprek. De kwestie over het niet doorgaan van het bezoek in Brussel werd uitgepraat en Jeroen stelde voor om een nieuwe afspraak te maken om samen met mijn vrouw naar het Europarlement te komen, daar samen te lunchen om vervolgens twee tot drie uur met hem op te trekken. Dat gaan we doen.
De pen verslaat macho’s met gummiknuppels
Een paar maanden werd ik benaderd door journalist Ron Buitenhuis van Dagblad De Limburger. Hij wilde mij graag interviewen voor zijn rubriek ‘Levenslijn en’ in de bijlage Horizon, welke op zaterdag bij de krant is gevoegd. Hij had op Internet van alles over mij gelezen en vond het meer dan voldoende voor een interview. Daartoe kwam hij bij me thuis. Dat duurt wel een paar uurtjes, zei hij. Voor mij geen probleem. Het werd een boeiend gesprek van 2½ uur dat uitmondde in het interview zoals je dat hier kan lezen (voor zover je natuurlijk geen krant hebt).
Ik ben er blij mee en intussen krijg ik uit allerlei (onverwachte) hoeken en gaten hartverwarmende reacties. Mijn verhaal zou zomaar door heel veel politiemensen verteld kunnen worden. Daarin zullen veel overeenkomsten en verschillen zijn, maar herkenning zal vooral liggen bij de (oud)collega’s uit mijn generatie.
Een trio komt tot leven
Het is zover, het programma is klaar. Vol trots mag ik u laten weten dat op 10 februari 2019 de eerste gezamenlijke uitvoering plaats zal vinden in het Gruizenkerkje te Sittard. Publiek is vanaf 15:00 uur welkom. Bij binnenkomst krijgt u een overzicht van het programma uitgereikt. De entree bedraagt 10 Euro).
Leven en dood
Het plotselinge overlijden van de zeer gewaardeerde (oud) collega Wim den Hartog heeft mij emotioneel hard geraakt. Slechts 2,5 jaar geleden met pensioen gegaan. Ik heb hem bijna m’n hele leven lang gekend. Begin jaren ’70 was ik op zoek naar een kosthuis in Maastricht en omgeving. Wim hoorde ervan en liet mij weten dat hij binnenkort zou vertrekken bij het liefdevolle gezin van Bertha en Jef Nelissen met hun zoon Wiel, aan de Sint Servatiusweg 56 te Heer. Daar was hij een paar jaar in de kost geweest en dat was hem heel erg goed bevallen. Eén bezoek en gesprekje waren voldoende voor mij om de plaats van Wim in dat gezin over te nemen. Ik zal Wim daarvoor eeuwig dankbaar voor zijn. We hebben elkaar nooit meer uit het oog verloren.
Gevangen in een cel
Hier is een hoofdstuk uit mijn boek De Blauwe Diender.
Het beschrijft mijn ervaringen als tactisch rechercheur met verdachten in de verhoorkamer.
In die tijd waren er nog geen advocaten bij de verhoren aanwezig en kwam het regelmatig voor dat ik (vanwege tekort aan personeel, teveel zaken) alleen met een verdachte in het verhoor zat.
Gevangen in een cel Herziene versie