Op 27 januari 2025 was ik als gastspreker aanwezig in een drietal lessen Beeldende Kunst van de afd. Media in het Vista College te Sittard. Uitgenodigd door stagiaire Marit Nellissen om twee keer iets te vertellen over de dichtkunst, over m’n eigen werk en hoe ik daartoe kwam. De leerlingen (jong volwassenen tussen 16 en 23 jaar)) reageerden erg enthousiast en gingen na mijn introductie en voordrachten schilderen. Eerder hadden zij allemaal een gedicht geschreven en op basis daarvan en wat ik had voorgedragen en verteld begonnen zij abstract te schilderen. Heel mooi om te zien wat daar allemaal naar buiten kwam.
Na de tweede sessie werd mij door Marit en ook door haar begeleidster, tevens docent Esther gevraagd of ik ook nog een derde sessie wilde doen. Men zei diep onder de indruk te zijn hoe ik het deed en dat mijn houding, gedrag en voordrachten een grote bijdrage leverden aan de motivatie van de leerlingen om er iets moois van te maken. Na zulke complimenten kon ik natuurlijk geen nee zeggen en dus volgde in de middag nog een sessie.
Kort samengevat kan ik zeggen dat ik zeer onder de indruk ben wat de leerlingen deden en creëerden. Er volgden vele korte en iets langere gesprekken met de leerlingen, over en weer bleek er groot respect te zijn.
De studenten toonden hun werk aan elkaar en sommigen gaven er een korte toelichting bij. Ik was diep onder de indruk over de creaties, over hun onderliggende verhalen, over hun gedachten en gevoelens, dat zij deze wilden en durfden te uiten.
Het was een enerverende en inspirerende ervaring.
Ik beloofde de studenten dat ik over deze lessen een gedicht zou schrijven.
gekwetter
terwijl buiten de vogels
druk in de weer zijn
en de zon schijnt
stroomt het klaslokaal vol
met jong volwassenen
ordeloos en druk
eerder al vormden woorden
uit hun hoofden zich
tot gedichten
de woorden roeren zich niet
wachten geduldig totdat
ze worden gelezen
ontstaan uit onrust of fantasie
of uit het diepste gevoel
van bewogen harten
levens transformeren tot schilderij
liefdevol of gehaat maar
bovenal eerlijk
zo zijn levens van de wieg
tot aan de dood blijven
ze in leven
het raakt mij als toeschouwer en
als de poëet die zojuist zijn
hart voelde kloppen
de stilte valt en buiten klinkt
het gekwetter van de
vogels in de zon
©Jacques Smeets (27-01-25)