Op de expositie in Sint Odiliënberg (9 januari 2023), ontmoette ik een aantal bekenden, maar ook kunstenaars, van wie ik eerder al werk had gezien, maar die ik nog niet persoonlijk had gesproken. Daar kwam gisteren verandering in. Een van de kunstenaars die ik daar voor het eerst uitgebreid sprak was Loes Knoben-van Herwaarden uit Posterholt. Zij maakt o.a. prachtige bronzen beelden/sculpturen. Een mooie selectie was er te bewonderen.
Een van haar werken (Gabrielle) inspireerde mij om er een gedicht bij te schrijven. Loes reageerde enthousiast op het gedicht en gaf mij toestemming om bijgevoegde foto te gebruiken.
Hemels gezang
ergens heel ver weg
hoor ik hemels gezang
het lijkt erop alsof iemand
mij wil toezingen
over geluk en liefde
ik spits mijn oren
en probeer te verstaan
wat mij wordt toegezongen
het is te ver weg en
nauwelijks te duiden
de wind voert de stemmen
over het land en de huizen
ik kruip achter mijn schaduw
het gezang verdwijnt niet
wat is er aan de hand
ik hoor woorden en flarden
ze gaan over de mensen
om mij heen maar ook
ik word aangesproken
in heldere engelentaal
heb elkander lief en
sla je vleugels uit
liefde is niet ver weg
leg je hand op jouw hart
ons gezang hoor je daar
wij sturen een boodschap
van verdraagzaamheid
open je ogen en je hart
maak je toegankelijk
voor ons hemels gezang
Tekst: © Jacques Smeets (09-01-2023)
Beelden: © Loes Knoben-van Herwaarden (Posterholt)
Website: https://loesknoben.exto.nl//