de tijd is er rijp voor
de paardenbloem heeft
zijn gele tooi afgeworpen
zich ontdaan van haar
felle kleur

de bloem maakte plaats
voor de bol met pluisjes
nog eventjes opwarmen
voordat de zon achter de
horizon kruipt

een vleugje wind scheert
over het groene weiland
af en toe een pluisje
meevoerend naar
verre oorden

pluisje voelt zich vrij
is los van de knop
valt zomaar ergens
op de aarde en
rust uit

niemand die er om maalt
de natuur doet zijn werk
pluisje wortelt zich
stevig in de aarde
en ontkiemt

Tekst: ©Jacques Smeets (03-05-23)
Foto: © Josine Jansen (Grathem)