Deze foto vond ik op een website van De Groene Vinger (https://degroenevinger.net/).
De maker van de foto van de Salvia, Corlijn de Groot, is o.a. journalist voor diverse kranten en t.v.zenders. In de Volkskrant staat elke zaterdag een rubriek (De tuin als laboratorium) in het wetenschapskatern van de Volkskrant.
Tuinieren roept allerlei vragen op. In tuinboeken lees je wel wát je moet doen om je planten tevreden te houden maar niet waaróm het zo moet. Daar neemt De Groene Vinger geen genoegen mee. Met hulp van wetenschappers en door zelf experimenten uit te voeren beantwoorden zij elke week een vraag. Of de vingers van de lezers daar groener van worden valt te betwijfelen. Maar ze zullen in ieder geval nooit meer met dezelfde ogen naar het leven in hun tuin kijken. Want de tuin is geen lieflijk paradijs: de tuin is een slagveld waar soorten elkaar bestrijden en onverwachte bondgenoten elkaar te hulp schieten. Niks menselijks is een plant vreemd.
Mooi, dat er staat: ‘niks menselijks is een plant vreemd’.
In mijn poëzie en in het bijzonder in dit gedicht probeer ik juist een onzichtbare relatie tussen plant en mens middels dichterlijke vrijheid zichtbaar en zelfs voelbaar te maken.
Met dank aan Corlijn de Groot om zijn foto te mogen gebruiken.
Richting
wat willen jullie zeggen
met die opgestoken vingertjes
moet ik naar links of naar rechts
wijs je mij de juiste richting?
ik snap het wel hoor
we moeten niet zo wijzen
naar anderen of een frivool
gebaar maken ter geruststelling
jullie zijn volmaakt onschuldig
beseffen helemaal niet
over wat ik denk of voel
als ik naar jullie schoonheid kijk
maar toch, die wuivende handjes
willen mij toch iets zeggen, of niet?
vertel het mij in begrijpelijke taal
zodat ik niet blind ronddool
mijn leven is lang niet zo
gemakkelijk als dat van jullie
ik wou dat ik zo kon wuiven
dan was alles simpel
de mens moet alles vastgrijpen
anders is er geen bestaan meer
ik ben niet onschuldig zoals jullie
aan mij de taak om in te zien
dat jullie mij vreugde schenken
in mijn leven vol beproevingen
jullie stralen altijd zolang
ik jullie maar laat bloeien
Tekst: © Jacques Smeets 28-09-22
Foto: © Corlijn de Groot (https://corlijn.com