non-fictie

zie mij daar liggen tussen de musketiers
de strijders tegen onrecht, pijn en treurnis
ondergedompeld in het ongeluksgetal
aan de kade op boot nummer 013

verbondenheid zorgt voor erkenning
ik hoef niet te worden meegenomen
om op een nachtkastje te wachten
om onder spanning te worden geopend

of aan de kant te worden gelegd
niet verder te worden verteld
doorgegeven of uitgeleend
ik word liever voor altijd gekoesterd

de intentie van de gebeurtenissen
trachtte ooit mijn ziel te doorboren
ik wist ze met veel moed te pareren
in letters, woorden en zinnen

mijn verhaal vertel ik zelf
zodat er niet hoeft te worden bedacht
wat niet waar is en niet is gebeurd
mijn verhaal vertel ik zelf

mijn mede musketiers erkennen mij
zonder mij van een etiket te voorzien
eerlijkheid en openheid troef
geen oordeel maar vooral liefde

zij nemen mij naar de Wallen
bieden inzicht in de gevolgen van
een enkel schot in een split second
raken mij diep in het hart door treurnis

de vijand kanker krijgt het nakijken
de bajes blijkt een 5-sterren hotel te zijn
euforie over een geboren kind
slaat om in wanhoop en verdriet

de veroordeelde blijkt niet de dader
vrijheid is niet met geld te koop
zelfs de narcist krijgt ervan langs
non-fictie is geen fantasy

intense gebeurtenissen stevenen af
op een nieuwe koers en uitdaging
om het leven op te pakken
en een gevoelige draai te geven

mijn verhaal vertel ik zelf
niets is fictief, alles oprecht en eerlijk
alles is waar, geen fantasie
mijn verhaal vertel ik zelf

Tekst: © Jacques Smeets
Foto: © Jim de Koning