Recent plaatste ik bovenstaand artikel op mijn weblog het artikel ‘Moreel Besef’. Ik schreef erbij dat dit artikel geplaatst was in deBonjo, krant over Strafrecht en Detentie, van oktober 2016. De eindredacteur Paul Grijpma legde mijn artikel voor aan advocaat Semra Aytemur, die ik in het artikel had genoemd en waarover ik enkele kritische kanttekeningen plaatste. Grijpma deed dit voordat het nummer van deBonjo uitkwam.
De advocate reageerde op het artikel en de redactie van het blad plaatste deze direct onder het artikel.
Hier is haar reactie:
Even niet letten op het reclamekaterntje van Theo Hiddema. Hij heeft geen enkele relatie tot het artikel.
Intussen heb ik via Social Media contact met Semra Aytemur en ik zal met haar in dialoog gaan over de inhoud van onze artikelen.
Vanuit advocaten gezien heeft zij deels wel gelijk. Maar ik ben het helemaal met je eens dat de verdachte niet de zwakste schakel is, hij is immers de aanjager van het hele proces!
Advocaten zien een verdachte vanuit een totaal ander perspectief dan politiemensen Ad. In dier zin vind ik haar reactie ook heel begrijpelijk.
Advocaten zien een cliënt die al dan niet op de beste hulp rekent en daar goed voor betaald. Als iemand dan relatief of helemaal vrijuit gaa’, valt het nog mee.